Een groot aantal stemgerechtigden op Aruba is willens en wetens door de politici zelf uitgesloten van hun stemrecht, oftewel van het actief kiesrecht! Dat gebeurde, begin jaren tachtig,door het stemmen bij volmacht af te schaffen, wat een inbreuk betekende op een democratisch burgerrecht. De reden daarvoor was het aankopen van volmachten door corrupte politici zelf, die stad en land afstruinden om volmachten binnen te slepen. Toen het voorstel tot afschaffing van het stemmen bij volmacht in de eilandsraad van Aruba behandeld werd schreef ik in deze krant dat de moordenaars hun slachtoffers veroordeelden.
Eind september 2013, vlak voor de vorige verkiezingen, schreef ik daarom eveneens in deze kolommen een pleidooi voor herinvoering van het stemmen bij volmacht. De afschaffing daarvan betekende namelijk dat aan een groot aantal stemgerechtigden hun actief kiesrecht werd ontnomen. Het gekke was, dat de uitgesloten kiezers hun passief kiesrecht wel behielden en dus wel gekozen konden worden.
Er is, op mijn pleidooi van vier jaar geleden door niemand gereageerd, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat een bevolkingsgroep wordt uitgesloten van het actief kiesrecht. Voor het Europese Hof van Justitie zou dit zonder twijfel een veroordeling van Aruba opleveren. Maar onze politici hebben het veel te druk met het figuurlijk kort en klein slaan van hun tegenstanders, om ook nog enige bewustwording te verwerven van maatschappelijk onrecht.
Toen het stemmen bij volmacht werd afgeschaft schreef ik al dat de feitelijke oplossing was om niet het systeem te verwerpen maar het corrupte gebruik ervan uit te bannen door het verlenen van volmacht aan strikte regels te binden, zoals, bijvoorbeeld, dat de gevolmachtigde een familielid in eerste graad moest zijn en dat een gevolmachte slechts één volmacht mocht hebben. Daar kunnen nog andere voorwaarden aan toegevoegd worden, zoals dat er een bewijsbare verklaring moet zijn dat de volmachtgever niet in staat is zelf zijn of haar stem te komen uitbrengen, zoals door uitlandigheid, bedlegerigheid of de onmacht om rolstoelvervoer te krijgen.
Wie namelijk zichzelf wel op het stembureau kan vervoegen, ook al kan hij niet zelfstandig het stembiljet invullen , is verplicht wel zelf te komen en zichzelf te legitimeren en moet een door hem vertrouwdpersoon meebrengen die zelf ook stemgerechtigd is om samen met hem in het stemhokje zijn stem uit te brengen. Dat heet "bijstand". Daar maak ikzelf altijd gebruik van omdat ik blind ben.
Welke politieke partij springt er nu eindelijk eens in de bres om dit onrecht ongedaan te maken en de kiezers, die geheel buiten hun schuld hun stemrecht niet kunnen uitoefenen, daartoe weer in staat te stellen? Het kan niet genoeg herhaald worden: maatschappijvisie is honderd keer belangrijker dan van hot naar haar rennen om pragmatische probleempjes op te lossen alleen om een paar stemmen te winnen. We blijven dus van mening dat Carthago verwoest moet worden!
Henk de beijer